Tuinkers-ei

Om alvast in de stemming te komen zaaiden we tuinkers voor op de paastafel. 
Heel voorzichtig doormidden breken, pluk watten erin en goed natmaken. En dan de kindervingertjes er zaadjes in laten strooien. Op een warme plek is het ongeveer na een week eetbaar.

Haasjes

Haasje Flip en haasje Flap

gingen samen op stap

ze speelden haasje over

en knabbelden aan het lover

Sssst! Daar komt de jager aan!

Weg Flip. Weg Flap. Daar komen ze allebei weer aan.

De grootste twee boefjes maakten elk een haasje van wolvilt. De jongste in rijgsteek, de oudste met festonsteek. Hup, op de vinger, en ze speelden de hele middag hazenspelletjes. 
Het patroon vond ik hier.

Haasje in een kuiltje...

Zomaar midden in onze tuin: drie jonge haasjes! Doodstil zitten ze platgedrukt tussen het gras de dag door te komen zonder gezien (en vooral: opgegeten) te worden. 's Nachts komt de moeder ze zogen. Afgezien van het maken van dit portret laten wij ze dus maar fijn met rust.

Wie ziet ze alledrie?

En alsof het nog niet genoeg is hebben we dit jaar eersterangs uitzicht op een broedende merel, pal naast de kas. Die ramen lap ik niet - de rest trouwens ook niet vaak - dus het beeld is wat wazig. De kinderen hopen om het hardst dat de steenmarter haar nest dit jaar niet zal vinden. 

Het is genieten hoor, lente op het Platte Land!