Foxy gentleman

Herfst. De eerst blaadjes vallen en langzaam begint de wereld van groen, naar geel en oranje te kleuren. Toen de eerste griepjes de boeven weer overmeesterde was er ineens behoefte aan echt warm en zachte kleding. Een lap vosjestricot vond in de kast een zalig zachte nicky velours en samen smeedden ze een vestenplan. Toen ik ze eenmaal samen gezien had, kon ik niet meer weigeren en hielp ze een handje ;)

Ik maakte een Ole vest in maat 134 small en verlengde nog een klein beetje doordat ik een wat langere boord nam. De boorden zijn een restant van een wollen trui die hier recykleerde. Het kostte even wat gepuzzel en een paar handgenaaide steken om ze te verwerken. Het patroon gaat namelijk uit van een dubbele boord, die van vitaal belang bleek voor de binnenstebuiten-naai-en-omkeer-truc. Het vest zelf maakte ik niet omkeerbaar, want zeg nu zelf: wie wil die superzachte nicky velours nou aan de buitenkant dragen?

De small-maat bij dit patroon is ook écht smal, en voor het eerst noteerde ik dat de gewone maat een volgende keer ook wel goed is. Zoonlief was echter dik (of liever dun ;) tevreden, en rolde zich behaaglijk snotterend in zijn nieuwe vest op de bank.

Patroon: Ole van Zonen09

Stof: Babababywear via Mondepot (uitverkocht), katoenen nicky en een stuk van opa's trui.

Autumn. The first leaves start falling and slowly the world around us is changing from green to yellow and orange. When the first flu viruses visited the rascals again, we suddenly needed more warm and cosy clothes. A piece of foxy jersey found a piece of supersoft cotton velours in the fabric stash and together they talked about cardigan plans. When I saw them together, I couldn't refuse...

I made the cardigan in a size 134small, and lengthened just a little by using longer cuffs. The cuffs were leftovers from a woolen sweater I upcycled a while ago. It was a bit of a puzzle to put them in, as the pattern uses double folded cuffes which turned out to be a vital part of the sewing process. Oops. I did not make the cardigan completely reversible, and put in normal buttons instead. Because honestly, who would wear that supersoft velours fabric on the outside?

The small size in this pattern turns out really small, so for the first time I noted that the regular size will be fine for my skinny boys next time. My son was very happy however, and rolled up on the couch in his new cardigan.

Pattern: Ole by Zonen09

Fabric: organic fox jersey by Babababywear via Mondepot, cotton nicky velours and a piece of grandpa's old sweater.

Flying Cisse

English below

Mijn kinderen en onkruid hebben verrassend veel gemeen. Ze duiken steeds op waar ik ze verboden had te komen, maken rommel en groeien harder dan ik voor mogelijk houdt. Of het nu ligt aan de zomerse combinatie van water, zand en zon, of dat ze stiekem toch ergens groeipoeder op de kop tikten, 's zomers groeien ze meters.

Nu ondanks onze prachtige nazomer de ochtenden frisser worden, ontstond er wat behoefte aan lange mouwen én benen voor de echte koukleumen in huis. En natuurlijk bleken die lange mouwen ineens niet verder meer dan de ellebogen te reiken.

Goed nieuws voor de naaimachine! Ik haalde een stokoud ottobre patroon tevoorschijn dat ik al meerdere keren aanpaste op de jongenslijven. Soms is 'gewoon' gewoon goed genoeg. De stof (met de échte amerikaanse zeearend, mama!) maakt het toch speciaal en is een voltreffer bij mijn boef. Om de gele snavels en poten van de vogels op te halen, combineerde ik met gele boorden.

De broek is een Cisse vermomd als spijkerbroek. Dit model valt zó mooi om smalle billen! Het patroon werd nog een maatje versmald en verlengd en past nu perfect.

En nu vliegen, jongen!

Patronen: Cisse van Zonen09 en Ottobre (shirt)
Stof: merkloos

My kids have a lot in common with weeds. They keep popping up where I don't want them, make a mess and grow faster than seems possible. I don't know whether it is the combination of water, sand and sun, or that they secretly found growing powder somewhere, but they seem to grow meters in summer.

In spite of our Indian summer, the mornings are getting a bit chilly, and the need arose for some long sleeved and long legged clothes. And of course all the longsleeves they own suddenly did not reach any further than their elbows...

Good news for the sewing machine! I pulled out an ancient ottobre pattern that I adapted a bit to the measurements of my boys. Sometimes simple is good enough. The fabric (it's the real american eagle, mom!) makes it special enough and is a big hit with my boy. To accentuate the yellow bills and claws I used yellow ribbing.

The pants are the Cisse pattern, disguised as jeans. I've sewn this pattern several times and I'm so in love with their fit around a small bottom. I had to use a small size and lengthen a bit, and it fits perfectly now.

Fly my boy!

Patterns: Cisse by Zonen09 and Ottobre (shirts)
Fabric: cotton jersey and midweight denim.

Twirl girl!

English below

Soms zijn er momenten zo mooi dat ik ze het liefst in een doosje zou willen doen. Van die kleine dingen waar mijn hart echt van opspringt. Zonlicht in de waterdruppels en dat je dat dan ineens opvalt op een drukke dag, of mijn mopje die oefent om haar nieuwe jurk zo hoog mogelijk op te zwieren. Het liefst zou ik deze momenten veilig opbergen om keer op keer weer te bekijken tot ik 89 ben.

Zoals de mensen vroeger ’s zomers een voedselvoorraad voor de winter aanlegden, zo oogstte ik deze zomer herinneringen. Ik fotografeerde, schreef en vertelde ze verder, alles om ze maar onuitwisbaar in mijn geheugen te kerven in de hoop dat ik ze ’s winters bij wijze van medicijn tegen grauwheid weer kan bovenhalen. Intens beleefd en diep in mijn hart gegraveerd hoop ik dat ze me blijven vergezellen, mocht mijn geheugen me ooit verlaten.

Een van de gouden herinneringen van deze zomer was dit roze elfje in haar nieuwe jurk. Ze had een favoriet jurkje met bloemenkraag dat echt veel te klein werd, maar afscheid nemen lukte niet voordat ik een nieuwe maakte. Ze koos zelf de stof én de volledige cirkelrok voor deze gewone alledaagse jurk. Het kind leeft volgens het motto dat elke dag een feestje is! En dat je dit soort feestkleren dan ook aantrekt om mee in de zandbak te spelen, tja, misschien moet ik dat dan maar eens leren.

Het patroon is de Ileana van Compagnie M., waarover ik hier en hier ook al uitgebreid schreef. Ik volgde precies de maattabel en paste het patroon aan op de maten van het kind. Het lijfje is vrij nauwsluitend bedoeld en zo valt het hier ook. Als ik deze jurk voor de winter zou maken en er moest nog een longsleeve onder passen, zou ik misschien een breedtemaat groter kiezen dan de maattabel voorschrijft. De stof kocht ik jaren geleden ergens op een markt en is vast niet meer verkrijgbaar.

Wat dit dartelende elfenkind niet weet, is dat ook in haar het gen huist van precisie en handigheid, het handwerkgen dat we beiden erfden van mijn oma die het allemaal vergeten is. Het bewustzijn dat ik dit ‘erfstuk’ van kennis te zijner tijd volledig aan mijn dochter mag overdragen maakt me op dit moment onbeschrijfelijk gelukkig.

Some moments are so beautiful that I’d like to put them in a little box and save them. Little things that make my hart skip a beat. Sunlight reflecting in the water, or my little girl practising to twirl in her new dress. I would love to put these memories away safely so I can relive them again and again until I am 89.

This summer I harvested memories, just like people used to harvest their food for winter in the old days. I took pictures, wrote about them, retold the stories, everything to save them forever in my memory hoping that I can find them back in winter when they can be used as a medicin against the darkness. I lived them so intensely that I hope they will stick with me, even if my memory will ever leave me.

One of those golden moments this summer was this little pink elf in her new dress. She had a little flower collared dress that was getting too small. All she really wanted was a new one. She picked the fabric herself as well as the full circle skirt option. This girl knows how to celebrate each day! And that dresses like this should be worn to play in the sandpit at school, too, is probably a lesson I still have to learn.

                                                                                                                                        The pattern is the Ileana dress by Compagnie M., which I also wrote about here and here. I followed the sizing table and adapted the pattern to my girls' measurements. De bodice is formfitting, just like it is intended to be. If I'd make this dress for winter and it would have to fit a longsleeve underneath, I might choose one width size bigger than the sizing table requires. I bought the fabric on a market years ago and I don't think it is still available anywhere.

What this twirling elf child doesn’t know, is that she also carries that gene of precision and creativity, the crafting gene that we both inherited from my grandmother who has forgotten it all now. Knowing that I may pass on the skills that accompany this inheritance to my daughter at some point, makes me incredibly happy at this moment.